Ik heb geen elektriciteit en bedien de haard en kachel zelf.
's Avonds steek ik de oude lampen aan. Er is geen stromend water en ik pomp het water op uit de put. Ik hak het hout en kook het eten. Deze eenvoudige verrichtingen maken een mens eenvoudig, en hoe moeilijk is het om eenvoudig te zijn.
In Bollingen word ik haast hoorbaar omgeven door stilte en leef ik in bescheiden harmonie met de natuur. Gedachten komen op die eeuwen teruggrijpen en dienovereenkomstig op een verre toekomst vooruit blikken. Daar zie ik het leven als in werkelijkheid, als iets wat eeuwig komt en gaat.
Aldus Carl Gustav Jung, psychiater en grondlegger van de analytische psychologie, over zijn deels eigenhandig gebouwde Toren van Bollingen. In die omgeving voelde hij zich verbonden met het verleden en de ziel van de mensheid, en werd hij niet afgeleid door de technische verworvenheden van de 20e eeuw.
