De koetsier die het rijtuig de hele tijd bestuurd heeft gedurende de lange reis, is gaan denken dat het rijtuig van hem is. Plotseling klopt degene die in het rijtuig zit met zijn wandelstok tegen het dak en zegt: Ga hier maar rechtsaf.

De koetsier zegt: 'Wie denk je wel dat je bent?' De man antwoordt: 'Dit rijtuig is van mij.' Maar de koetsier zegt: 'Doe niet zo gek, Dit is mijn rijtuig.' De koetsier vond het besturen van het rijtuig veel te leuk om de leiding over te willen dragen aan de eigenaar, de ziel. Nu de eigenaar echter weer is ontwaakt en zijn taak opeist, pas dan kan het ego beginnen zijn rol als goede dienaar weer te spelen.

Je aandacht en activiteit zullen er op moeten zijn gericht om je persoonlijkheid, het rijtuig met de paarden, zover te ontwikkelen dat deze binnen zijn eigen kaders meewerkend wordt met de ziel, de eigenaar in de koets, en het ego, de koetsier op de bok. Hiervoor is het wel nodig dat je ziel ontwaakt, wakker ofwel bewust wordt.

Aldus een beeldende uitleg in "Geestelijke Persoonlijkheidsontwikkeling", een boek van Ben Dudink, over het spoor volgen naar een harmonischer leven door het verdiepen van je verticale bewustzijn.