Het doel van een discussie zou moeten zijn onderling begrip te kweken en van elkaar te leren. Een goede discussie is geen oorlog waarin je elkaar om de oren slaat met data en logica waar geen speld tussen te krijgen is. Het is eerder een soort dans met iemand die andere stappen voor zich ziet.

Wetenschappers van de universiteit van Sheffield bestudeerden onderhandelingen van gemiddelde onderhandelaars en heel succesvolle onderhandelaars. Een paar verschillen vielen op: de toppers verdiepten zich voor de onderhandeling begon al in punten waarover ze het wél eens konden worden. Ook brachten ze slechts een paar sterke argumenten in, terwijl de gemiddelde onderhandelaars heel veel argumenten aanvoerden. Maar hoe meer argumenten je aandraagt, hoe makkelijker je beste punten ondergesneeuwd raken.

Nog een opvallend verschil: de gemiddelde groep kraakte de voorstellen van opponenten af, terwijl de succesvolle groep zelden overging tot de aanval of verdediging. In plaats daarvan stelden ze vragen als: Dus je ziet geen enkele verdienste in dit voorstel? Zo nodigden ze mensen uit om méé te denken.

Aldus Adam Grant, auteur van "Weten wat je niet weet", in een PsychologieMagazine.nl artikel van Otje van der Lelij, over de waarde van bescheidenheid en twijfel.