Durf te denken, maar houdt rekening met de grenzen van het verstand. De kennis van het verstand komt wel degelijk overeen met de werkelijkheid, maar dat komt omdat ons verstand zelf die werkelijkheid structureert. Tijd en ruimte zijn geen absoluutheden in de wereld, maar aanschouwingsvormen van ons eigen verstand. Hetzelfde geldt voor oorzaak en gevolg.

Onze geest weerspiegelt niet de wereld zoals die werkelijk is, maar slechts zoals die zich aan ons voordoet. Het is belangrijk om af te bakenen binnen welke grenzen kennis mogelijk is. God en geweten zijn ideeën die op de grens van de rede liggen, ze begeleiden ons denken maar hebben geen enkele zekere inhoud. De enige kritische moraal is een zuiver formele: handel zo, dat je handelingen steeds tot algemene wet kunnen worden verheven. Daaruit volgt bijvoorbeeld dat je niet zou moeten liegen, omdat een wereld waarin iedereen elkaar bedriegt onleefbaar is.

Aldus een Filosofie.nl artikel over de boodschap van Immanuel Kant in zijn werken: Kritiek van de zuivere rede (1781), Kritiek van de praktische rede (1788), en Kritiek van het oordeelsvermogen (1790).